Dziś przedstawię garść informacji związanej z żywnością genetycznie modyfikowaną. Pomimo oporu wielu środowisk żywność transgeniczna coraz bardziej się rozprzestrzenia stając się żywnością przyszłości. W związku z tym warto wiedzieć z czym się wiąże i jak jest kontrolowana.
W Polsce istnieje obowiązek znakowania żywności jako “produkt genetycznie zmodyfikowany” jeśli produkt składa się z organizmów genetycznie zmodyfikowanych, lub ich części, zawiera białka lub DNA z tych organizmów. Producent za spożycie produktów transgenicznych, więc powinien przeprowadzać badania wskazujące na zagrożenie lub jego brak po spożyciu takiego produktu. Do tej pory nie został udokumentowany żaden przypadek uszczerbku na zdrowiu po spożyciu żywności produktu z GMO.
Zgodę na wprowadzenie produktu GMO na rynek Polski wydaje Główny Inspektor Sanitarny lub Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa wpisując go do rejestru, który jest jawny.
Analizując produkty GMO bierze się pod uwagę źródło genów, obecność samych zmienionych genów, składników spożywczych, powstałych toksyn oraz substancji alergennych. Dawca genów powinien być zaliczany do bezpiecznych dla człowieka. Za każdym razem porównuje się parametry produktu transgenicznego z odpowiadającym mu konwencjonalnym uważanym za bezpieczny. Poddaje się analizie cechy fenotypowe oraz skład chemiczny. Badania pod kątem toksykologicznym alergicznym oraz metabolicznym leży w gestii producenta.
Z krytyką spotyka się wprowadzanie antybiotykowych genów markerowych, które mogą zostać przeniesione do bakterii chorobotwórczych występujących w przewodzie pokarmowym ludzi i zwierząt. Geny GMO przenoszą się z produktu transgenicznego na produkt nietransgeniczny powodując jego “skażenie”. Wykryto geny modyfikowanego rzepaku w chwaście rzepiku oraz zmodyfikowane białko transgenicznej kukurydzy w ziarnach kukurydzy niemodyfikowanej. System kontroli modyfikowanych genetycznie produktów jest nieszczelny, przez co dochodzi do coraz większego skażenia białkami modyfikowanymi żywności niemodyfikowanej genetycznie.
Brak szczelności można zaobserwować w braku oznaczeń produktów przeznaczonych na paszę, gdzie nie ma obowiązku znakowania tych produktów.
Wykrywanie produktów GMO
Do tej pory nie opracowano jednego idealnego testu, któremu można byłoby poddać żywność i ocenić jej szkodliwość dla człowieka. W żywności szuka się zmodyfikowanych genów, DNA oraz produktów ekspresji genów RNA i białek. Niestety w każdym z tych przypadków badania są trudne ponieważ ilość zmienionego składnika jest niewielka, a dokładność stosowanych metod często wynosi poniżej 1%.
Jaki mieć stosunek do żywności modyfikowanej genetycznie, być na nią otwartym czy podejrzliwym?
Wszystko co nowe budzi kontrowersje, boimy się szkodliwego wpływu nowej żywności na nasze zdrowie. Stety lub niestety świat gna do przodu i żywności transgenicznej mamy coraz więcej. Zmienione białka pojawiają się nie tylko w produktach transgenicznych, ale dzikich lub naturalnie wykształconych przez przyrodę. Maszyna ruszyła i nie da się jej zatrzymać. Czy żywność transgeniczna jest szkodliwa? Dziś badania mówią, że nie. Czy wszystkie informacje na temat szkodliwości są ujawnione? Obawiam się, że nie. Większość badań jest finansowana przez producentów żywności genetycznie zmodyfikowanej, więc raczej nie są oni zainteresowani wzbudzać wątpliwości co do nowych produktów. Badania są bardzo czasochłonne i drogie, to kolejna kłoda, która nas ogranicza. Warto jednak kontrolować nowe produkty oraz badania, którym są poddawane, a czas pokaże czy mieliśmy się czego bać czy nie.
Ustawodawstwo
Gdyby ktoś miał ochotę poszperać w ustawach i rozporządzeniach odnoście szczelności systemu związanego z tzw. nową żywnością czyli żywnością GMO przedstawiam je poniżej. Parlament Europejski w 1990 roku uchwalił Dyrektywy Rady mówiące o sposobach wprowadzania na rynek oraz kontrolowania żywności GMO. Polska jako członek Unii Europejskiej jest zmuszona do dostosowania przepisów prawnych do obu tych dyrektyw. Dyrektywy Rady obejmujące przepisy związane z żywnością transgeniczną to: Dyrektywa Rady nr 90/219 z dnia 23.04. 1990 o izolowanym użyciu organizmów genetycznie modyfikowanych oraz Dyrektywa Rady nr 90/920 z dnia 24.04.1990 o celowym wprowadzeniu środowiska genetycznie modyfikowanych organizmów. Na podstawie Dyrektyw Rady, regulacji wypracowanych przez OECD (Organization for Economic Cooperation and Dewelopment) oraz UNEP (United Nations Environment Programme) w Polsce powstały ustawy regulujące sposób postępowania z żywnością transgeniczną. Powstała ustawa o zmianie ustawy o organizmach genetycznie zmodyfikowanych oraz ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia z dnia 21.05.2003 (Dz. U. nr 130, poz. 1185, 1186 i 1187), Ustawa Ministra Środowiska w sprawie szczegółowego sposobu funkcjonowania Komisji ds. organizmów genetycznie zmodyfikowanych z dnia 21.02.2002 (Dz. U. nr 9, poz. 196), Rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie szczegółowego sposobu funkcjonowania Komisji ds. organizmów genetycznie zmodyfikowanych z dnia 6.06.2002 (Dz. U. z 2001 nr 87, poz. 797), Ustawa o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia z dnia 11.05.2001 (Dz. U. 2001 nr 63, poz. 634), ustawa o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz innych ustaw z dnia 24.07.2002 (Dz. U. nr 135, poz. 1145), Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawach sposobu i trybu postępowania dotyczącego nowej żywności z dnia 2.01.2003 (Dz. U. nr 7, poz. 90)
Może Cię zainteresuje:
